Ik dacht ik moet het maar eens vertellen.
Ik heb een wat vreemde eh.. gave.
Ik kan het sterrenbeeld van iemand raden.
En dat is gek, want hoe leuk ik het ook vind, ik geloof er natuurlijk niet in; in astrologie, horoscopen, sterrenbeelden. Ik geloof immers nergens in. Het zou ook heel raar zijn. Dat er op een zeker niveau slechts 12 typen mensen zijn.
Maar toch: hoe is het dan te verklaren dat ik het kan?
Het is echt waar, ik denk dat ik in zo’n 80% van de gevallen in één keer goed gok.
En in 90% in tweede instantie.
Het gaat mis als ik
‘Oja, oja? Nou, wat ben ik dan?’ vraagt dan altijd wel iemand. En dan moet ik bewijs leveren voor wat ik net vol bravoure heb verkondigd. En ik kan het eigenlijk helemaal niet op commando. (Dus is het best wel dom om zoiets te zeggen in gezelschap.)
Het gaat andersom, namelijk. Ik raad het niet echt, het dringt zich aan me op. Dan leer ik iemand kennen, en tijdens een van de eerste gesprekken denk ik ineens: waterman. Gaat vanzelf.
Tweelingen ruik ik zelfs op afstand.
Ik geloof dat ik onderbewust gebruik maak van persoonlijke archetypen; mensen die ik (vaak al lange tijd) ken en die een bepaald sterrenbeeld vertegenwoordigen. Mijn vriendinnetje van de lagere school is bijvoorbeeld een schorpioen. Als ik iemand ontmoet die me aan haar doet denken, aan haar manier van praten, kijken, bewegen, dan weet ik onmiddellijk: schorpioen.
Soms vraag ik om mijn aanname stiekem te toetsen terloops naar iemands geboortedatum (‘Zeg, wanneer ben jij eigenlijk jarig?’) soms vind ik het ook leuk om gewoon te zeggen: 'Jij bent een schorpioen, hè?' Voor het effect.
Het is eigenlijk wat autistisch, bedenk ik nu ik het opschrijf. Maar ik vind het wel overzichtelijk, zo'n wereld met maar twaalf typen mensen.
En dan nu de volgende vragen (in het kader van het interactieve karakter van dit weblog):
Hebben meer mensen dit?
Hoe zou u het verklaren?